ความเป็นมาของชื่อวัด เดิมชื่อว่าวัดโขดหินปักษีคีรีราม เป็นชื่อที่ชาวบ้านเรียกเพราะเหตุว่าวัดนี้ตั้งอยู่ในหมู่บ้านโขดหิน ตำบลเนินพระ อำเภอเมือง จังหวัดระยอง ที่ได้ชื่ออย่างนั้นคงจะเป็นเรื่องที่ชาวบ้านในสมัยนั้นปรารภเหตุต่างๆ ตามสภาพที่เป็นจริงในครั้งนั้น คือเมื่อ พ.ศ.2486 เป็นปีเริ่มสร้างวัด สภาพของพื้นดินบริเวณวัดเป็นป่าดงอยู่มาก มีสัตว์ป่าต่างๆ อาศัยอยู่บริเวณนี้ก็มีมาก โดยเฉพาะนกมีมากที่สุด และมีภูเขาย่อมๆ อยู่ในบริเวณวัด 1 ลูกด้วย ชาวบ้านจึงเรียกชื่อเช่นนั้นเรื่อยมา การสร้างวัดในสมัยนั้นมีพระครูวิจารย์ธรรมกิต (หลวงพ่อหิน) เจ้าอาวาสวัดหนองสนม และภิกษุจ่าง สูงล้น เป็นผู้อำนวยการสร้าง มีนายเต็ม นางดอกไม้ นางเจริญ แว่วเสียง นายเขียว นางเกริ่น หอมหวล นางตาด นามสนิท เป็นผู้ถวายที่ดินสร้างวัด นายเต็ม แว่วเสียง เป็นผู้เสนอขอเรื่องประกาศตั้งเป็นวัด ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา รวมเป็นสำนักสงฆ์อยู่ 26 ปี โดยมีพระสงฆ์อยู่จำพรรษาตลอดมาจนถึงปี พ.ศ.2512 อาศัยความตามข้อ 4 แห่งกฏกระทรวงฉบับที่ 1  พ.ศ.2507 ออกตามความในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.2505 ด้วยความเห็นชอบของมหาเถรสมาคม กระทรวงศึกษาธิการจึงประกาศตั้งเป็นวัดขึ้นในพระพุทธศาสนา มีนามว่า วัดโขดหิน ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นไป ประกาศ ณ วันที่ 9 เมษายน พ.ศ.2512
            อนึ่งเคยได้ยินคนเก่าแก่ที่ยังมีชีวิตอยู่บอกเล่าว่า ที่ดินติดกับถนนสุขุมวิท ประติดหนองน้ำ เรียกกันว่าหนองสำลีนั้น เคยมีวัดมาก่อนแต่ไม่มีใครทราบได้ว่า เคยมีวัดมาตั้งแต่เมื่อไรสมัยใด หลักฐานต่างๆ เกี่ยวกับที่ดินก็ไม่มี ปัจจุบันนี้เป็นที่ประกอบอาชีพของชาวบ้าน ฉะนั้นจึงได้นำมาลงเป็นประวัติ